آلرژی های پوستی در پرندگان

ممکن است رفتار پرنده شما به صورت ناگهانی تغییر کند. مثلا پرنده بیش از حد معمول از پنجه هایش برای خاراندن سرش استفاده می کند. پرنده صورت خود را روی سطوح مختلف مثل صندلی هایش می مالد و شروع به کندن پر از زیر بال هایش کرده است. آیا ممکن است حساسیت پوستی داشته باشد؟ آیا می دانستید آلرژی پوستی در طوطی ها می تواند منجر به پرکنی شود؟

آلرژی در پرندگان دقیقا چیست؟

از نظر علمی، آلرژی واکنش غیرطبیعی بدن به ماده ای به نام آنتی ژن است، این پاسخ ایمنی اغراق آمیز یا غیر طبیعی شامل مواردی چون عطسه، خس خس سینه، خارش یا مشکلات پوستی است. آنتی ژن ها معمولا از جنس پروتئین هستند. بنابراین، در اصطلاح اولیه، آلرژی واکنش بیش از حد بدن به موادی به نام آلرژن است.

آلرژی پوستی در پرندگان باعث چه مشکلاتی می گردد؟

ممکن است به صورت تورم در پوست، ترشحات پوستی، التهاب فولیکول‌های پر، خارش، قرمزی، پرریزی یا حتی پرکنی در اثر خارش ظاهر شود. در سگ ها، برخی از انواع حساسیت های استنشاقی به صورت خارش در پوست گوش و پا ظاهر می شوند. این امر با ترشح هیستامین از گلبول های سفید خاصی در گوش و پا رخ می دهد. هیستامین واکنشی ایجاد می کند که منجر به قرمزی، خارش و تورم می شود. به عنوان مثال، هنگام گزش توسط پشه، واکنش موضعی در پوست به دلیل ترشح هیستامین در پاسخ به بزاق موجود در نیش ایجاد می شود. بزاق پشه حاوی پروتئین هایی است که باعث واکنش موضعی می شود.

آزمایشات آلرژی

در انسان و سگ می توان با انجام آزمایش های پوستی خاصی تشخیص داد کدام آلرژن باعث ایجاد واکنش در بیمار می شود. با تزریق مقادیر کمی از آلرژن های شناخته شده رقیق شده به پوست و سپس درجه بندی واکنش، می توان آلرژن ها را شناسایی کرد. در برخی موارد می توان با آزمایش خون به ارزیابی آلرژن های احتمالی پرداخت. ولی متأسفانه این دو نوع آزمایش برای پرندگان در دسترس نیست. در پرندگانی که مشکوک به مشکلات آلرژی هستند. می‌توان تعداد گلبول‌های سفید را شمارش کرد و میزان گلبول سفید ائوزینوفیل را ارزیابی کرد. تعداد ائوزینوفیل ها در مشکلات آلرژیک یا همچنین در آلودگی انگلی افزایش می یابد . بیوپسی از پوست و  فولیکول های پر ممکن است به تشخیص بیماری آلرژیک پوستی در پرندگان کمک کند.

علائم بالینی آلرژی در پرندگان

در مواقعی که پرنده ای دچار مشکلات پوستی است و مشکوک به مشکلات آلرژیک می شویم. می بایست یک تاریخچه دقیق برای جستجوی روند علائم بالینی برای حدس مواجهه های احتمالی تهیه کرد. به عنوان مثال، در برخی از طوطی‌های آمازونی که در خارج از منزل در فلوریدا زندگی می کردند و در اطراف آنها گونه‌های درخت وجود داشت، تورم و قرمزی اطراف چشم‌ها، ورم ملتحمه و ترشحات از چشم رخ می دهد. برخی از پرندگان مبتلا نیز ممکن است دچار عطسه، رینیت و تورم مغزی شوند. گمان می رود که عامل حساسیت زا مربوط به گرده ای باشد که هنگام شکوفه دادن درختان بلوطط در بهار تولید می شود. این گرده زرد ریز و بسیار تحریک‌کننده در انسان‌های مبتلا به آلرژی است و احتمالاً بر برخی از پرندگان نیز تأثیر می‌گذارد.

آلرژی فصلی و انواع مختلف آلرژی در پرندگان

به نظر می رسد برخی از طوطی های آمازون، به ویژه طوطی های آمازون پیشانی زرد و بال زرد از یک آلرژی فصلی مشکوک رنج می برند که باعث می شود، پوست بدن و پاها متورم، ترک خورده و پوسته پوسته شوند. این یک وضعیت برای این طوطی ها بسیار دردناک است. هنوز اطلاعات زیادی در مورد این وضعیت موجود نیست و ولی به نظر می رسد این مشکل به صورت چرخه ای رخ می دهد.شرایط دیگری نیز وجود دارد که روی پوست ناحیه بالایی و زیرین بال‌ها در برخی از گونه‌های پرندگان، به خصوص مرغ عشق و طوطی خاکستری آفریقایی تأثیر می‌گذارد.

پوست این قسمت ها ممکن است ضخیم و  قرمز شود و یا حتی دچار ترشح شود. در واقع ترک بخورد و خونریزی کند. این وضعیت بسیار دردناک است و نیاز به مراقبت های دامپزشکی دارد. نمونه برداری از پوست آسیب دیده ممکن است سلول های مرتبط با یک مشکل آلرژیک را نشان دهد. اما بسیاری از آنها به طور ثانویه با باکتری ها یا قارچ ها نیز آلوده هستند. در برخی موارد، به وجود یک ویروس مشکوک هستیم، اما بسیاری از آنها یک واکنش التهابی مختلط را نشان می دهند، با این شک که آلرژی یکی از مورد دخیل در این مشکل است.

آلودگی ژیاردیا  و مشکلات پوستی

یکی از مشکلات بسیار رایج در عروس هلندی ها و گاهی در گونه های دیگر خانواده طوطی ها خارش شدید است.  این پرنده ها اقدام به بیرون کشیدن پرهای خود از پوست می کنند و در این هنگام جیغ و فریاد  می کنند. معمولا پرها را از قسمت زیر بال ها، روی سینه و در قسمت داخل ران ها می کنند. معمولا علت چنین مشکلی آلودگی این پرندگان به تک یاخته‌های روده‌ای، به خصوص گونه های مختلف ژیاردیا است. پرنده های آلوده به ژیاردیا واکنش آلرژیک نسبت به تک یاخته‌های موجود در مجرای روده‌شان نشان می‌دهند که منجر به خارش و مشکلات پوستی و کندن پر می‌شود.

برخی دیگر تصور می کنند که تک یاخته ها برای جذب مواد مغذی در روده ها با پرنده رقابت می کنند و باعث عدم تعادل تغذیه ای و در نتیجه مشکلات پوستی می شوند. پرندگان ممکن است میزبان چندین نوع مختلف شپش یا کنه گزنده شوند. یکی از انگل های خارجی مشکل زا، کنه درمانیسوس است. کنه درمانیسوس فقط شب ها از پرنده تغذیه می کند و در طول روز، در درز ها  شکاف های اطراف قفس می خوابد. به همین دلیل، اگر پرنده در طول روز معاینه شود، ممکن است تشخیص این کنه دشوار باشد. نیش این کنه‌ها می‌تواند یک واکنش آلرژیک موضعی در پوست ایجاد کند و اغلب پرنده‌ای که دچار گزش کنه شده است، پرهای ناصاف و پوست قرمزی دارد و دچار خارش‌ است، آنها همچنین ممکن است به عفونت های ثانویه باکتریایی یا قارچی پوست مبتلا شوند.

التهاب پوستی تماسی

نوع دیگری از بیماری پوستی از نظر علت ایجاد کننده، آلرژی نیست. درماتیت تماسی یا التهاب پوستی تماسی نامیده می شود. در چنین مواقعی پرنده با یک ماده تحریک کننده تماس پیدا می کند. محل بروز این مشکل ناحیه  پایین پاها است. اگر شما سیگار می کشید، می بایست قبل از دست زدن به پرنده دست های خود را بشویید. چون ممکن است قطران نیکوتین و سایر مواد محرک را از سیگار به پای پرنده منتقل کنید. این وضعیت بسیار دردناک است و که نیاز به مراقبت های دامپزشکی دارد.

درماتیت تماسی پرندگان

همچنین در صورتی که پرنده به مواد شوینده یا نرم کننده لباس حساس باشد. ممکن است رخ دهد. کرم های پوستی و لوسیون دست ما، انواع عطر، ادکلن یا سایر موادی که به صورت موضعی استفاده می شوند نیز می توانند باعث ایجاد مشکلات پوستی در پرنده، به خصوص در قسمت پایین پا شوند. ارزیابی کامل رژیم غذایی، محیط و فعالیت های پرنده باید پس از گرفتن شرح حال کامل انجام شود. هر پرنده ای که دچار مشکلات پوستی یا پر است باید تحت معاینه فیزیکی کامل قرار گیرد.

از جمله این بررسی دقیق غده اوروپیژیال یا همان غده چربی بالای دم است . می بایست مطمئن شد چربی کامل در این ناحیه وجود دارد،  در هنگام لمس این غده ترشحات چرب روی انگشتان باقی می ماند. آمازون ها و ماکائوهای بنفش تنها طوطی هایی هستند که غده اوروپیژیال ندارند. بررسی و شمارش کامل خون و آزمایشات بیوشیمیایی ممکن است در ارزیابی پرنده ای که مشکوک به مشکلات درماتیت آلرژیک است مفید باشد. تشخیص بیماری های پوستی اغلب بدون بیوپسی پوست دشوار است.

تشخیص آلرژی در پرندگان

یکی از راه‌های تشخیص احتمالی مشکل آلرژیک دوری کردن از مواردی است که به آنها مشکوک هستید. بررسی کنید که آیا دوری کردن از آن ماده می تواند سبب بهبود وضعیت پرنده شود؟ یا خیر. در صورت شناسایی آلرژن ها، اجتناب از آلرژن ها بهترین راه است. اگر مشکوک به وجود خارش و مشکلات پوستی به علت آلودگی های تک یاخته‌ ای هستید، درمان با مترونیدازول یک راه عالی برای ریشه‌کنی است.

آنتی هیستامین برای پرندگان

به صورت خوراکی یا موضعی، ممکن است سبب درجاتی از تسکین درماتیت آلرژیک شود. انواع مختلفی از آنتی هیستامین ها، هم بدون نسخه و هم با نسخه وجود دارد که ممکن است توسط دامپزشک پرندگان شما تجویز شود، تا ببینید آیا می تواند کمک کننده باشد؟

استروئیدها، که گاهی در سگ ها و گربه ها برای کمک به درماتیت آلرژیک استفاده می شود، بجز موارد استثنا هرگز نباید در پرندگان استفاده شود. برخی از لوسیون‌ها و کرم‌های موضعی که اغلب برای سگ‌ها و گربه‌ها با درماتیت آلرژیک تجویز می‌شوند، حاوی ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها و استروئیدهایی هستند که در سگ‌ها و گربه‌ها بی‌خطر و مؤثر هستند، ولی در پرندگان منع مصرف دارند.در برخی موارد، استفاده از یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی به پرنده ای که از التهاب فولیکول پر و تحریک پوست رنج می برد کمک می کند. مشکلات پوستی در پرندگان اغلب بسیار سخت و ناراحت کننده است و معمولا راه حل سریعی ندارند. با صبوری و رعایت موارد توضیح داده شده در کنار توصیه دامپزشک پت شاپ انلاین دکتروودی ، امیدواریم پرنده شما دوباره سالم و شاد باشد.